-Jasne....ale to w takim razie wracamy do domu...*uśmiechnął się delikatnie*
-Vass..przyjdziesz tu jeszcze ze mną..kiedyś..*spytał patrząc jej w oczy*

*odwzajemnił jej pocałunek czule*
*niosąc ją na rekach skierował swoje kroki w strone domu*

*Gdy zawiał wiatr wyczuł słaby zapach Vass, podniósł łeb i odwrócił go w tamtym kierunku. Dostrzegł ją oddaloną jakieś 500 m od siebie. Z jego wilczych oczu popłynęły łzy, wstał i ruszył w jej kierunku. Podszedł do niej i trącił ją nosem. Wpakował jej łeb na kolana i zapiszczał cicho*

*Wtulił łeb w jej kolana*
*Nagle wstał i odszedł w kierunku krzaków*
*Po chwili wyszedł jako człowiek, ubrany tylko w krótkie spodenki*
-Vass...*szepnął i podszedł do niej i usiadł obejmując ją ramieniem*

*Przytulił ją do siebie*
-Vass...skarbie...*szeptał*
-Spójrz na mnie...*szepnął błagalnie*
-Nic się wczoraj nie stało....*szepnał jej na ucho*

*spojrzał jej w oczy*
*starł łze z jej policzka*
-Nie przejmuj się mną...*szepnął*
-Kate sama Cie podpuszczała i też powiedziała wczoraj coś czego na pewno nie chciała...
*przytulił ją do siebie*
-Vass....nic się nie wali...damy radę..*szepnął jej na ucho*
*czuł sie jak pies, ale o wiele gorzej sie czuł jak ona płakała a sam nie mógł jej pomóc*

-Vass...Ty mnie nie zraniłaś...*spojrzał jej w oczy*
-Ja wiem co Kate o mnie myśli...zawsze to będzie mówiła jak sie będziecie kłócić..taka już jest *wzruszył lekko ramionami*
-Vass....jedyne co mogło mnie zranić..to po pierwsze jakby wczoraj Kate coś Ci zrobiła...i po drugie teraz jak widze że Cierpisz..*szepnął głaszcząc ją po policzku*
*chciał żeby sie uśmiechnęła, w końcu nic sie wczoraj wielkiego nie stało*
-Wiesz że Cie kocham...*szepnął*

*spojrzał na nią lekko zbity z tropu*
-A powinienem to przyznać...*spytał cicho*
-Było minęło....*wyszeptał patrząc jej w oczy*
-Nic sie nie stało..*uśmiechnął sie nieznacznie*..
-Zrobiłem w życiu kilka błędów...wiem o tym...tylko że ja naprawdę nie jestem dzieckiem..i nikomu sie nie żaliłem..*szepnął*

Ostatnio edytowany przez Seth (2010-04-10 11:59:54)